Diziler

-

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aşk ve Gurur

-
Resim
       Eskilerin Aşk ve Gurur adıyla bildiği, Jane Austen'in 1813 yılında yazdığı, 200 yıldır herkesin bayılarak okuduğu ve hatta birçok bölümünü ezbere bildiği o klasik roman: Gurur ve Önyargı. Sonunda ben de okudum.      Kitap ilk kez Türkçeye çevrildiğinde büyük ihtimalle aşk romanı olduğu anlaşılsın ve satılsın diye Aşk ve Gurur olarak basılıyor ve bu şekilde ünleniyor ama aslında ismi Gurur ve Önyargı (orjinali 'Pride and Prejudice' daha kafiyeli) kitabın içeriğiyle o kadar uyumlu ki keşke olduğu gibi bıraksalarmış.      Kitabın konusuna gelirsek, 1800'ler İngiltere'sinde taşrada yaşayan Mr. ve Mrs. Bennet'ın beş kızı vardır. Anneleri kızlarının hayırlı bir kısmet bulup evlendiğini görmeyi çok istemektedir, çünkü o günkü yasalara göre babalarının ölmesi durumunda kızlar anneleriyle kapı dışarı edilecek, oturdukları ev Mr. Bennet'ın erkek yeğenine kalacaktır.      Bir gün yaşadıkları bölgeye servet sahibi, genç bir bey...
Devamı

Rüzgar Gülü

-
Resim
       Halil Cibran: filozof, şair, ressam.      Kitabın yazarı Halil Cibran'la ilgili hocamız bir hikaye anlatmıştı. Cibran küçükken kolunu kırıyor ve Hristiyan olan anne babası onu doktora götürmek yerini kolunu bir haç ile sarıp iyileşmesini bekliyorlar ama durumu kötüye gidiyor ve kolu geri dönüşü olmayacak şekilde zarar görüyor. Belki kolu zarar görüyor ama benim tanıdığım en bilge yazarlardan biri doğuyor.      Rüzgar Gülü kitabı, Halil Cibran'ın kısa öykülerinden oluşuyor ve özellikle bazı hikayeler bilgeliğinizi ve açık görüşlülüğünüzü arttırıyor.      İşte en çok hoşuma giden hikayesinden bazı satırlar. Konusu şöyle; dört köle, kraliçe uyurken kendi aralarında konuşuyordur ve kraliçenin kucağında uyuyan kedisi kölelere bilgece cevaplar vermektedir. Dördüncü köle de dedi ki, "Kraliçe hakkında konuşmak iyi hoş da yine de ayakta dikilip yelpaze sallamaktan daha az yorulmamı sağlamıyor." Yeniden mırıldanan kedi de şöy...
Devamı

İnsanlığımı Yitirirken

-
Resim
Kitabın yazarı Osamu Dazai 4 kere intihara kalkışmış (hatta bunların ikisi çifte intihar) ve son denemesinde başarılı olmuş bir Japon beyefendi. Bu kitabı da intihar ettiği sene yazmış (1948) ve kurguyla karışık hayat hikayesini anlatmış. Depresyonda olduğum bir dönem bu kitap ilgimi çekmişti ve hangi düşüncelerin yazarı defalarca kez intihara sürüklediğini merak ederek kitabı satın aldım ve aradan aylar geçtikten sonra sonunda okumayı başardım. Kitabın ilk bölümlerini yazarla empati kurarak geçirmiş olsam da sonlarına doğru karakterin hayatının gidişatı canımı sıkmaya başladı. Ana karakterimiz Yozo zengin ve rahat bir ailede doğmasına rağmen küçüklüğünden beri insanları anlamakta zorluk çekmekte ve içten içe onlardan korkmaktadır.  "Başka bir deyişle, hala insanların neyi neden yaptığını anlamadığımı söyleyebiliriz. Korkarım ki benim mutluluk anlayışım ile diğer herkesinki birbirine tamamen zıt düşüyor. Bunun getirdiği endişe uykularımı kaçırıyor, beni acı içinde kıvrandırıyor, a...
Devamı